Przedszkole

Nie wiem czy mam klnąć, płakać czy się po prostu wyprowadzić z TEGO kraju. Do tej pory jakoś nie bardzo mie wkurzałay różne dziwne zarządzenia "władz". Owszem nie powiem, że nie było podniesionego tętna na idiotyzmy np. w naszych podatkach. Człowiek przywykał, w końcu. Ale to co się teraz stało dotknęło mnie do żywego. Wybór przedszkola, a szczególnie kryteria jakim trzeba było sprostać żeby dziecko umieścić w państwowej placówce..... Pomijam, że miejsc w nich jest mniej niż potrzeba. Sochaczewska władza lokalna ( pewnie nie jedyna w Polsce ale te sytuację przerabiamy) ażeby się wykazać, na listę dostępnych przedszkoli wciągnęła nawet te prywatne.... za jakąś pewnie "opłatą" albo po porstu żeby je w zamian zareklamować. BO jak sie wczoraj okazało miejsc w każdym z prywatnych przedszkoli było 1. Tak. Jedno miejsce z puli miasta hahahaaaaa. Dobry żart i to jeszcze oficjalnie opublikowany. My w skali 9 punktowej dostaliśmy 1 symboliczny za to że jestem mamą pracującą....
"Rodzina" idealna, spełniająca większość kryteriów to matka samotnie wychowująca dziecko i to najlepiej więcej niż dwoje ( już chodzących do danego przedszkola), niepełnosprawna i KONIECZNIE mieszkająca na terenie gminy!!! Jako zameldowana w Poznaniu nie spełniałam tzw kryterium krytycznego. Nie pomogła nawet próba przemeldowania Mi. Okazało się, że Ona i Ja to jedno :-). Denerwujące jest to, że odebrano nam potencjaną możliwość posłania Mi do przedszkola państwowego. Czy rzeczywiście byśmy ją tam posłali tego nie wiem... No cóż..... Mi i tak będzie szczęśliwsza w Leśnych Skrzatach. Małym, kameralnym i przytulnym przedszkolu na skraju lasu :-)

Dobrze, że chociaż do lekarza rodzinnego mogłam się tu zapisać, a nie korzytać z pogotowia ratunkowego.

Na pocieszenie pięknie kwitnące drzewa jeszcze z Poznania i Mi w kwieciu :-)