Meduzy i mewie pióra

Od rana morze spokojne jak jezioro. Ani jednej fali. Temperatura na tyle niska, że pojawiło się mnóstwo meduz. Więc kto żyw (czytaj dzieci) ruszył do wody zaopatrzony w wiadra, wiaderka, siateczki J . Tak, tak każde dziecko musiało mieć swoją meduzę. Mi przetrzymywała w swoim wiaderku aż 4. Bacznie obserwowała,  jak się zachowują. Bałam się trochę dramatu przed powrotem do domu. Na szczęście jakoś ją przekonałyśmy do wrzucenia ich na koniec dnia z powrotem  do morza….

Po południu postanowiłyśmy szukać ciekawych mewich piór na plaży. W lipcu, gdy byłyśmy nad morzem znalazłyśmy piękne i oryginalne  m.in.. czarne w białe groszki. Tym razem się niestety nie udało tak oryginalnie, ale zabawa była super. Mi osobiście pytała mewę czy jej da ładne pióro, ale gdy nic nie odpowiedziała stwierdziła, że musimy mewę złapać i oskubać :-).

Kolejnego dnia ciąg dalszy zbierania piór. Tym razem z nową koleżanką Wiktorią. Mi zbierała te największe, Wiktoria małe. I tak się uzbierał całkiem piękny bukiet, który Mi nie chciała wypuścić z ręki ani na chwilę.

Wieczorem, sekundę przed zaśnięciem przypomniała sobie o piórach:

- mamo, a mamy bukiet piój?

- tak kochanie

- w domu mamy??

- tak są w plecaku z pszczółką.

- to supej!!!

 i….. dziecko odpłynęło….